KNSB: Pallas 2 op stoomAl snel bleek de ietwat voorzichtige inschatting van teamcaptain Robert ('kleine winst is mogelijk') onmiskenbaar te worden weerlegd door een solide op winst spelend Pallas2. Resulterend in een eclatante overwinning. Het tweede plaveide daarmee de weg voor de rest van het seizoen. Dit smaakt naar meer mensen. Hoe verliepen de partijen? Laurens en Ferry brachten de eerste punten binnen. Laurens dacht met een originele opstelling te beginnen: zijn dame en koning bleken omgekeerd. Ik citeer Laurens: heb ik d4 i.p.v. e4 gespeeld. het werd een iets betere London system, ik heb op de verkeerde manier gebroken met e4 en moest daardoor mijn mooie loper ruilen voor zijn paard (-1 volgens engine) mijn tegenstander speelde snel en minder accuraat waardoor ik in een paar zetten een comfortabele stelling kreeg en een kwaliteit kon winnen. later won ik een pion en heb ik de boel afgeruild en eindspel gewonnen 1-0. Ferry speelde een Engelse opening die uiteindelijk symmetrisch verliep. Ferry geeft aan: De laatste zet in de opening ging echter volledig mis met zijn zwarte loper, waardoor ik een pion verloor en een minder actieve stelling kreeg. Al snel gaf de evaluatie -2,0 aan. Na de dameruil maakte mijn tegenstander echter ook een fout met zijn witte loper, waardoor ik een pion kon terugwinnen. Met aan beide zijden evenveel pionnen en een eindspel van loper tegen paard, werd de stelling volledig in evenwicht: 0,0 — remise. Groot meester Marco kreeg de Scandinavische opening op het bord in de doorschuif variant. Zijn tegenstander wist niet goed wat hij aan het doen was en hij verplaatste 2 stukken 2 x in de opening. Marco kon hem op een gegeven moment vast zetten en de partij daarna snel winnend afsluiten. Over mijn eigen partij kan ik kort zijn, een mislukte Scheveninger waarin ik al snel mistastte in plaats van met f5 duidelijk voordeel af te dwingen. Daarna werd ik langzaam maar vakkundig door de oude routinier van het bord geschoven. Kansloos. Hopelijk biedt de leercurve van Maslow soelaas. Na een paar uur spelen was de stand dus 2,5-1,5 in ons voordeel en en de resterende borden zagen er veelbelovend voor ons uit. Deze verwachting bleek kloppend. Frank zag de Bird opening op het bord verschijnen en kon na een gelijk opgaande strijd met een combinatie een kwaliteit winnen. Tegenstander had nog wel loperpaar met 1 pluspion en betere pionnenstructuur. Uiteindelijk kon Frank een loper buitenspel zetten ('zijn witte loper op a1 en mijn zwarte pion op c3'). En kreeg daarmee langzaam maar zeker overwicht op zowel dame- als ook de koningsvleugel. Dit werd zijn tegenstander te machtig. Een blunder (torenwinst) bespoedigde de overgave. 0-1. Chris speelde een solide partij vanuit een Caro Kann opening waarin zijn tegenstander tot de 12e zet goed geïnformeerd bleek. Het ontstane eindspel behandelde zijn opponent minder goed. Het duurde nog tot de 55e zet voordat Chris daadwerkelijk won. Henk kreeg de Alapin tegenover zich waarbij wit de zet d4 erg lang uitstelde. Toen hij dit op de 16e zet alsnog deed was dat juist op het verkeerde moment en kwam zwart in het voordeel. Dit kleine voordeel werd af en toe een groot voordeel, maar Henk wist volgens eigen zeggen niet te profiteren. Zo durfde hij het niet aan om een Dame te geven voor 2 torens, wat een voordeel van plus 3 punten zou hebben gegeven. De eindfase was flink spannend, ik citeer Henk: Daarna ging het op en af, en na de zetten 67 en 68 had ik het helemaal verprutst en had mijn tegenstander remise kunnen maken. Gelukkig voor mij/ons maakte deze nog een fout en was de winst binnen. Robert tenslotte moest bekennen dat het Konings-Indisch voor hem als zwartspeler nog vele geheimen kent. Daaruit volgend wellicht de enigszins ontnuchterende conclusie: diep nadenken, zo bleek achteraf, had niet zoveel zin omdat volgens de engine de volgorde der dingen in de eerste zetten niet zo spannend was. Ik citeer Robert verder: Maar zowaar kon ik op de 8ste zet een pion op e5 winnen. Daarna kreeg mijn tegenstander wat tegenspel, werd ik toch wat benauwd over een penning op de d-lijn waardoor ik in het middenspel de verkeerde voorzetting koos (+2 voor wit). Enige zetten later koos mijn tegenstander de verkeerde voorzetting, en kwam ik met een gedekt paard op d3. Tegenstander kon niet veel meer doen dan afruilen waardoor op zet 39 een gedekte pion op d3 stond. Op zet 71 zag de pion het licht, en kon eindelijk naar d2. Promotie was onvermijdelijk en mijn tegenstander gaf op. Einduitslag: 6,5-1.5 voor ons! Bam. Strak bovenaan, de weg ligt open. Naschrift:
|
