KNSB: Weer net niet voor Pallas 1Bij Bas was dat niet zo. Ik dacht voor de partij nog dat Bas tegen Yannic Husers een goede loting voor ons was. Ik ken Yannic als een hardwerkende schaker. Heeft zijn openingen op orde en bereid zich voor op zijn tegenstander. Ik denk niet dat dat met Bas goed kan en Bas slaat zich doorgaans ook goed door de opening heen. Deze keer liep het anders. Bas speelde een heel ongelukkig b6, waarna wit gratis e5 kan spelen en de hele lange diagonaal krijgt met zijn loper op g2.
Pim maakte de stand gelijk. De opening ging op zijn Pims, maar het tijdgebruik helemaal niet. Pim stond na een uur spelen erg veel voor in tijd. Hij zat zelf nog in boek en zijn jonge tegenstander gebruikte wel erg veel tijd. Pim bouwde langzaam aan een koningsaanval en zijn tegenstander probeerde wat op de damevleugel. Dat was niet erg overtuigend en ook niet helemaal handig gespeeld. Tb8 was helemaal niet nodig om b5 voor te bereiden en de toren staat daar wat ongemakkelijk.
Niet lang daarna was Matthijs klaar. Na de opening, die niet benoemd mag worden, ontstond er een soort van staredown tussen de twee zwartveldige lopers.
Alvin overtuigde Matthijs dat zwart veel beter stond, Pim dacht dat Matthijs na paardruil en Te5 veel beter stond, Jim wilde een pion winnen in de slotstelling, maar dat geeft al het voordeel weg en Matthijs zelf dacht dat hij een voorzichtige zet zou gaan doen. Mijn conclusie, achteraf en engine-checked, is dat het een hele degelijke partij was, waarin Matthijs hooguit iets te voorzichtig speelde in de opening. En een goed resultaat. En het voordeel in de slotstelling viel wel mee. Pim’s Te5 is de beste zet, maar niet heel overtuigend en zeker niet zomaar gewonnen. Max was niet lang daarna klaar. Tegen Peter Mijnheer speelde hij misschien wat rustig in de opening, maar wit stond na een zet of 15 toch eigenlijk wel heel lekker, maar zwart speelde een soort egel-opstelling waartegen het dan toch lastig is om, met al je ruimte en goede stukken,
Inmiddels stonden we 2,5-1,5 achter. Maar Jim was bezig zijn tegenstander op te knopen. Na een wat saaie opening waarin Storm Fallaux volgens Jim verzuimde een koningsaanval op te bouwen, vergat wit om g3 te spelen en liet de dame in de koningsstelling toe.
René speelde op 1 tegen Matthijs Kruimer. Een sterke jonge speler die ook bij Rijssen speelt. Tegen Pallas 3 speelde zijn broertje. Ik schrok na een uur spelen van één van de spelers van Rijssen 3 die bij Matthijs had gekeken en zei: “zo, dat is een gezonde pion voor!”. Volgens mij hoor je dat niet zo te zeggen terwijl de partij nog bezig is en Matthijs Kruimer negeerde het ook een beetje, maar ik schrok er wel van. Het bleek echter een, voor René, bekend pionoffer en zwart kreeg ook best wel aardig spel. In een moeilijke stelling was de engine het niet altijd helemaal met beide heren eens, maar de stelling bleef wel zo ongeveer in evenwicht. Tot de 30e zet.
Morris speelde tegen Marcel Wildschut die de opening net zo behandelde als dat ik zelf vroeger deed, maar waar ik ook al vaak niet zoveel in bereikte. Morris stond stevig na de opening en vond een interessant pionoffer om actief spel te krijgen. De pion werd teruggewonnen en er volgde nog een pion in een eindspel waarin het paard sterker was dan de loper. Dat was genoeg voor de winst 3,5-3,5. En toen was ik nog aan het ploeteren. Ik was dit keer blij met de voorbereidingsinformatie van Eric. Ik zit vaak op borden waar ik moeilijk kan voorspellen wie ik tegen me krijg, maar dit keer leken bijna alle mogelijke tegenstanders na 1.d4,Pf6 2.c4 e6 te spelen. Dat is dan wel weer makkelijk. Jammer genoeg was Edwin Sarink de uitzondering… Hij speelde konings-Indisch en dat heb ik net, tegen Jim een paar weken geleden, voor het eerst gespeeld met wit. We speelden ongeveer dezelfde variant, maar dit keer kwam ik niet zo goed te staan. Ook niet heel slecht, maar nadat de dames er af gingen heb ik wel een paar keer niet de goede inschatting gemaakt. Ik dacht ook eerst de pion op b3 te kunnen houden, maar dat bleek niet zo te zijn, maar zelfs daar had ik nog remisekansen als ik me actiever verdedigd had met e5!. Daarna kan Ld5 en wit heeft wel iets. Wel gezien, maar ik dacht dat ik wat ik speelde nog wel ging.
3,5 -4,5 is (weer) niet waar we op gehoopt hadden. Met een beetje geluk stonden we er heel anders voor, maar soms is geluk ook gewoon wat scherpte wat we soms wat missen. Maar dat gaat nog wel veranderen. Later, toen de teleurstelling weggespoeld was en we weer met zijn allen bij Ciao terecht konden voor een goede pizza en pasta werd het gelukkig wel weer gezellig! Foto: Boomer
|
