HOME aamenu ☰ MENU
Rijssen,  12-01-23  auteur: René Renders

SOS: Pallas 1, “you only sing when you’re winning”

Onder dit motto hier een korte impressie van de mooie overwinning die het SOS-achttal van Pallas boekte in Rijssen tegen de plaatselijke SC.
Daarbij opgemerkt dat het geluid van de plaatselijke zangclub zeer enthousiast tot de speelzaal doordrong en ook een stuk langer dan verwacht. Pas toen dit was afgesloten, kwamen de Palladianen goed op gang en werd een ruime 2-6 overwinning binnen gesleept.

Op bordvolgorde:

1. Op mijn bord ontstond een uitermate gesloten Siciliaanse stelling waarbij het motto “wie breekt betaalt” van toepassing was. Hoewel er weinig zetten gespeeld waren en geen enkel houtje van het bord verdwenen was, zat er veel spanning in de stelling.
Omdat met name mijn eigen stukken ietwat ongelukkig stonden durfde ik het niet aan om de stelling te openen. Aangezien mijn tegenstander hiervan ook de gevolgen niet goed kon overzien, werd na 16 zetten remise overeen gekomen.

2. De tegenstander van Max was zeer teleurgesteld na zijn partij, wat ik goed kon begrijpen. Vrijwel de hele partij stond hij immers een pion voor, die er in elk geval voor mijn oog vrij gezond uitzag. Anderzijds maakte Max een zeer ontspannen indruk en leek zich niet om het materiaal te bekommeren.
In tijdnood werd de partij beslist door een matdreiging die door wit gemist was.

3. Jim brak ijzer met handen. Dit was ook nodig, aangezien hij na een lange partij in een toreneindspel terecht kwam met beiden drie pionnen.
Dit leek mij erg gelijk, en zelfs nadat Jim door hard werken een pionnetje had buitgemaakt, was het nog steeds een remisestelling. In theorie in elk geval, maar in de praktijk was het voor zijn tegenstander te moeilijk om de juiste weg te vinden. Uiteindelijk voerde hij de juiste zet uit, maar pas net nadat de vlag gevallen was.

4. In tegenstelling tot zijn buurman, veroverde Martijn al in de opening een pion. Hiermee leek hij ontspannen de partij naar zich toe te kunnen trekken, wellicht iets te ontspannen.
Op een gegeven moment had hij drie witte stukken gevaarlijk dicht bij zijn koning toegelaten, en een witte dame die op oorlogspad leek. Pas toen hij in wederzijdse tijdnood een illegale koningszet deed (waarbij hij geluk had dat de koning geen andere zet kon doen, en hij dus gewoon verder kon), leek hij wakker te schrikken en de ernst van de dreigingen te zien. Hij gaf zijn tegenstander nu geen gelegenheid meer om binnen te dringen, ruilde verstandig wat gevaarlijke stukken en de klok deed de rest.

5. Matthijs kreeg een mooie stelling op het bord met een paard op e5, ondersteund door pionnen op d4 en f4. De gedwongen ruil hiervan leidde tot een open f-lijn.
Daarbij vertoonde de zwarte koningsstelling een paar zwaktes waar de torens en dame, ondersteund door de h-pion, zich mooi op konden botvieren. Omdat de zwarte stukken afzijdig stonden sloeg de aanval zonder problemen door.

6. Robert Jan kwam in een zeer complexe stelling terecht, waarbij hij langdurig mat dreigde te gaan, als het niet langer zou lukken zijn zwartveldige loper op f8 te dekken met zijn paard op g6, wat op zijn beurt werd aangevallen door een pion.
Omdat de witte dame op de onderste rij klaar stond om mat te geven, kon Robert Jan zijn eigen dame gelukkig gebruiken om eeuwig schaak te blijven geven. Hierbij werd zijn tegenstander echter overmoedig, liep met zijn koning naar voren waardoor een pion met schaak viel en het kaartenhuis instortte, waarop Robert Jan zelfs het volle punt kon bijschrijven.

7. Gerard speelde een spannende partij, waarbij zijn tegenstander een ogenschijnlijk sterk pionnenduo in het centrum had.
Als dit overeind kon blijven, zou zwart goed staan, maar als Gerard het succesvol kon ondermijnen waren de kansen voor wit. Het laatste gebeurde, en Gerard leek op weg naar een overwinning.
In de afwikkeling zag hij echter een trucje over het hoofd waarna de witte stelling ineens instortte. Zijn tegenstander toonde vervolgens geen genade.

8. Bart kreeg al vrij snel in de partij een paar pionnen en een kwaliteit in de schoot geworpen. Voor de neutrale toeschouwer leek dit de partij die het snelst beslist zou kunnen worden, maar gezien de persoonlijke omstandigheden van Bart was het materiaal uiteindelijk vooral (ruimschoots)
voldoende om remise te maken.