HOME aamenu ☰ MENU
Deventer,  04-11-17  auteur: Max v/d Pavoordt

Pallas 1 wint simpel van Hardenberg 2

Een verlaat verslag deze keer van de wedstrijd van Pallas 1. Meestal betekent dit dat de uitslag tegen valt en de nederlaag is weggedronken waardoor onze teamleider niet meer capabel is om een verslag te schrijven. Deze keer was er echter wat verwarring over wie het zou schrijven en vandaar dat het wat later is. De tegenstander was dus Hardenberg 2, een team dat op papier kansloos is tegen de meeste teams in deze klasse. Het team bestaat wel voor de helft uit jeugdspelers waardoor ze in ieder geval toch een stuk gevaarlijker zijn dan de gemiddelde ELO aangeeft. De opstellingen vielen zo uit dat de jeugdspelers tegen de oudere helft van ons team speelden. In de onderbond vaak een recept voor verassingen. Wij waren natuurlijk van plan om hier een stokje voor te steken.

Het eerste resultaat viel daarom tegen. Ben kon na een zet of 7 een gewonnen stelling bereiken op bord 8(een pion voor een flinke ontwikkelingsvoorsprong vanuit de opening). Ben speelde echter een mindere zet waarna hij waarschijnlijk nog steeds wel een plusje had. Hij pakte het vervolg van de partij echter niet goed aan en verloor en stuk en hiermee de partij.

Ik (Max) was als tweede klaar. In de trein na een avondje stappen in Nijmegen keek ik al een beetje tegen deze wedstrijd op vanwege het met een brakke kop schaken tegen een jeugdspeler. Gelukkig kreeg ik een deel van de oude garde van Hardenberg tegenover mij. Ik kwam met stevig voordeel uit de opening en door een pion te offeren kon ik flink op de stelling van mijn tegenstander inbeuken. Toen er flink veel materiaal gegeven moest worden om niet mat te gaan gaf mijn tegenstander op. De drie partijen daarna waren snel achter elkaar afgelopen.

Radboud speelde tegen Lars van Schooten een van beide kanten niet zo ambitieuze partij. Volgens mij heeft nooit een van de twee spelers een serieus voordeel gehad en met een oog op de rest van de borden durfde Radboud de vrede wel te tekenen.
Jim, Guy en Chris hadden namelijk prima stellingen op het bord. Morris is Morris en zoals in het verslag van de bekerwedstrijd te lezen valt verwachten wij altijd een vol punt van die jongen. De stelling bij Pim was nog onduidelijk.

Jim wast als volgende een punt te noteren. Hij kreeg tegen de oudste van de zusjes Waardenburg het Frans op het bord. Jim speelt deze opening al langer dan zijn tegenstandster leeft en het stellingsbegrip van Jim gaf de doorslag. De slotstelling van deze partij is overigens schitterend. Met nog een flinke hoeveelheid stukken op het bord met gelijke materiaalverhoudingen is wit in complete zetdwang en blijft dit tot wit geen stukken meer over heeft.

Chris is dit jaar in ons team gekomen voor Johnny en laat zien dat hij dit plekje meer dan verdient. Na een overtuigende overwinning in ronde 1 en een solide remise in ronde 2 wist hij nu de jongste van de zusjes Waardenburg aan de zegekar te binden. Ook hier was ervaring talent de baas. Chris bouwde zijn partij met zwart goed op en wist in fraaie stijl het punt binnen te halen.

Het was vervolgens Morris die de teamoverwinning binnen haalde. Hij speelde tegen Joan Reinders een rustige partij en halverwege leek Joan goed partij te bieden. Morris schaakt tegenwoordig echter steeds vaker met de volgende stijl die een beetje te vergelijken valt met de stijl van Carlsen: in een gelijke en rustige stelling uit de opening komen en ik kan veel beter schaken dan jij dus ergens in het middenspel of eindspel win ik wel. Dit lukte dan ook in het vervolg van de partij. De zwarte stelling begon steeds meer zwaktes te vertonen en toen de eerste pion werd gewonnen was het eigenlijk wel klaar.

Pim en Guy waren toen nog bezig en het was aan hun om de overwinning ook nog een beetje kleur te geven. Bij Pim begon dit echter een probleem te worden. Tegen het middelste zusje Waardenburg leek hij eerst wel een mooie aanval op te bouwen maar Marlinde verdedigde taai en kon deze aanval afweren. Ze wist in het vervolg van de partij wel een pion te winnen maar Pim hield het eindspel dat volgde vrij gemakkelijk remise.

Dit was rond een uurtje of 4 en het was wachten op Guy die een gewonnen stelling alleen nog even moest verzilveren. De rest van het team was al op de overwinning aan het drinken met supporter Stan Lambrechts. Misschien miste Guy wel onze support aan het bord maar de stelling met een schitterend loperpaar (tegen twee paarden)en twee fraaie (vrij) pionnen extra liet hij helaas tot remise verzanden tegen Freek van der Meulen. De engine kon Guy vertellen dat het op een gegeven moment -8 was maar gelukkig maakte het voor het teamresultaat al niet meer uit.

Een solide 5,5-2,5 en een op dit moment exact gedeeld tweede plaats zijn ons deel.
25 november spelen wij de IJsselderby in Zwolle. Het spreekt voor zich dat wij bij vertrek de harde kern verwachten die ons met fakkels en vuurwerk uit zullen zwaaien om bij deze beladen uitwedstrijd de punten weg te halen uit een kolkend buurthuis in Zwolle.